Soepeltjes naar León

Zo off als mijn dag gisteren was, met moeizaam lopen, phpd en vermoeid, zo heerlijk loop ik vandaag. Soepel, energiek, makkelijk de steilere klimmetjes en nergens last van. Gisteren een balansdagje zeker :)

Bij het vertrekken uit de alberge na een weer zeer onrustige nacht, zien we nog dat zelfs de voet-bar onder langs de bar bevestigd is met camino-schelpen. Ook in het dorp zien we nog een prachtig modern jacobsschelp kunstwerk en een muurschildering.

We beginnen op 798 m hoogte en gaan ongemerkt naar 856, en dan nog naar 870. 

Het is zondag en we treffen veel dagwandelaars. Ook gezellig. Minder gezellig is de zwarte lucht waar we tegenaan kijken, maar we laten ons niet ontmoedigen en stappen opgewekt richting de grote stad León. 

Als de zon achter de dikke wolken schuilgaat wordt het echt fris, maar we kijken tegen een heuvelrug aan waar we tegenop moeten en we lopen ons snel warm. De bar die de kaart ons beloofde na 5,6 km was dicht. Even verderop zien we ineens een overdekt rest area, met een hoekje leuk aangekleed met een beeld van een pelgrim en een betonnen paal met een schelp er op, zoals we doorlopend tegenkomen. Zelfs liggen er een paar kiezels op, zoals veel pelgrims neerleggen op deze wegwijzers. Er zijn twee automaten met koffie en fris en koek en snoep en zelfs pleisters! Ook is er een wc en een stempel voor onze paspoorten. Echt zo leuk!

We drinken een chocomel, die zó zoet is dat onze smaakpapillen kromtrekken. 

Het landschap is glooiender geworden en er is meer bebouwing. En dorp verderop treffen we wel een bar open en we nemen een koffie en een soort wentelteefje: een stuk stokbrood geweekt in melk en ei, gebakken en dan gesuikerd. Verrukkelijk. De eigenaar vindt dat we op elkaar lijken. Moeder en dochter zeker? Ik lach hard, mijn zus iets minder. No, hermanas, zussen, zeg ik en hij weet niet wat hij allemaal moet zeggen om het weer goed te maken 😂

Even verderop komt ons een Nederlander voorbij die we vanmorgen troffen bij het ontbijt. Hij loopt ook naar León en vliegt daar vandaan naar huis. Zo, zegt hij, dus hier begint het saaie stuk voor de stad. Wij kijken elkaar aan en zeggen: saai?! Er is vanálles te zien en we kijken onze ogen uit. Van heel bijzonder geïmproviseerde tuintjes tot prachtige stukjes bos en natuur, allerlei winkels en het pad loopt onder en over de weg en er zijn nieuwe rotondes en speciale paden en bruggetjes voor de pelgrims. Zo bijzonder hoe álles gedaan wordt voor de pelgrims en de pelgrimsweg!

Van ver zien we vanaf een hoge heuvel de stad liggen, groot en uitgebreid, de prachtige cathedraal ergens in het oude centrum. We ploffen nog even op een bankje neer voor wat nootjes en rozijntjes, nog 2,5 kilometer door de stad en dan zijn we bij onze geboekte (jaja, toch weer een keer gedaan) herberg.

Aan de rand van de binnenstad van León is een enorme oude brug over een nu klein stroompje. Het water is vanaf de bergen in het noorden op weg naar de rivier de Duero, die richting Portugal stroomt en over de grens de Duro heet. De Duro droomt door een schitterende vallei door Portugal en mondt uit in de Atlantische Oceaan bij Porto. Dág water, doe Porto de groeten! 

Bij de rivier zien we een losloopgebied voor honden. Dat lijkt hier zeldzaam, We sjouwen opgewekt door winkelstraatjes en parkjes, levendig van de mensen, ook wel weer eens leuk! Dan horen we een heldere kinderstem roepen: Buen Camino! Wat scháttig, maar waar komt het vandaan?? We kijken zoekend rond en nog een keer klinkt het heldere stemmetje, nog dringender: Buen CAMINO!! En dan zien we het, een meisje achterin een geparkeerde auto, roept ons na door het open raam 😊🙏🏻

Een paar straten en eettentjes en cervezeria’s verder checken we in bij Albergue de Peregrino San Francisco in een heuse heerlijke tweepersoons kamer ❤️❤️❤️🔝❤️❤️❤️

17€ pp en een gewóón bed zonder iemand boven of onder je zodat je ligt te schudden als die zich omdraait, zonder geluiden van snurkende, rochelende, hoestende (wij zelf 😊), knetterscheten latende en kotsende mensen (sorry, vervelend voor hen maar ook voor ons)! Ongelooflijk hoe ongegeneerd mensen soms zijn in zo’n dormitory en aangrenzende toilet/doucheruimte. En we kunnen zélf het licht uit doen wanneer wij willen i.p.v. centraal geregeld om 21h of met een beetje geluk 22 uur. Eens een keer niet om half 6 wakker gemaakt worden door inpakkende en vertrekkende mensen, en niet om 8 uur er uit gegooid worden!

En morgen UITSLAPEN, zo lang blijven liggen als we zelf willen want we blijven TWEE nachten 💃💃💃💃