Van Saint-Palais en Saint-Jean-Pied-de-Port
12 april 2019 - Luzaide, Spanje
Dag 3: Saint Palais - Ostabat
Alweer een prachtige wandeldag, we trainen ons suf en rusten op tijd. Het wordt langzaam steiler en we passen het tempo aan. De schildjes en pijlen volgend komen we bij een schitterend kapelletje, Chapelle de Soyarce op 320m hoogte tussen Saint-Palais en Ostabat. Het staat alleen te zijn op de kale heuvel en we worden begroet door een beeld van Sint Christoffel, de beschermheilige van de reiziger. We kunnen schuilen tegen de frisse bergwind en er zijn banken en een tafel. We maken van de gelegenheid gebruik om ons een lunch klaar te maken.
Dan dalen we af door het Bois d’Ostabat, hink-stap-sprong over stenen door een stuk ondergelopen weg, over paden en lanen tot Ostabat.
Ook hier bleek de albergue niet meer te bestaan, dus zijn we 1,5 km doorgelopen naar een privé pelgrimsonderkomen. Dat was 38€ pppn. en we besloten nog 3 km door te lopen. En zo eindigden we in een eenvoudig hotel in Larceveau-Arros-Cibits, met een hete douche en bijzondere bedden.
Dag 4 Larceveau-Arros-Cibits naar Saint Jean Pied de Port.
Een dag met dikke regen. Niet veel te vertellen over de route naar SJPDP behalve regen. Regen. En nog meer regen. In SJPDP aangekomen zoeken we meteen de Alberge minicipal de peregrin, die nog niet open is. Het goot nog steeds, waardoor de buitendeur open was en we bij de receptie konden schuilen. Zodoende zijn we de eerste invheckers en hebben we mooie onderbedden achterin de eerste slaapzaal. In no time is de herberg vol.
Uiteindelijk klaart het weer op en kunnen we nog een wandelingetje doen door het mooie stadje. Gegeten bij een foute Italiaan en we kwamen onze hosts van eergisteren tegen. En een Nederlands echtpaar.
Een dopje voor Henny’s stok gescoord en een paar speldjes om mijn rugzak op te vrolijken. Wel kwaliteit, die Osprey rugzak - die laat zich niet doorboren door die leuke speldjes 😂
Het is vroeg stil in de slaapzaal. Ieder bed heeft een bedlampje van 800.000 lumen die natuurlijk niemand durft aan te doen, met een stopcontact er in. zoals een scheerstopcontact in een badkamerlampje. Erg practisch.
Dag 5 Saint Jean Pied de Port naar Valcarlos.
We vertrekken op ons gemak als laatsten uit de herberg, nemen een koffie bij het café en om 9 uur zijn we op weg, de Pyreneëen over richting Roncesvalles.
De pasweg is gesloten dus alle pelgrims moeten de valleiweg nemen. We komen een groepje pelgrims uit Toronto tegen die verkeerd waren gelopen. Ze lopen veel sneller dan wij maar blijven op de eerste kruising al staan en roepen naar ons: which way?
Het lopen van de hellingen gaat al een stuk makkelijker en het weer is aangenaam. Geen regen gehad, we hebben zon en een koele bergwind. En een supporter(tje) die ons luidkeels aanmoedigt. We zetten hem op de foto maar het is wel een zoekplaatje. We lopen langs een riviertje dat de grens vormt tussen Frankrijk en Spanje en genieten met volle teugen van het schitterende uitzicht. Minder schitterend is een huis waar we langs lopen wat nog nageblust wordt. Groot gat in het dak na een verwoestende brand ... arme mensen.
Morgen de laatste 16km naar Roncesvalles, stijgen naar meer dan 1000m hoogte 😱
Nemen jullie ook eens een dag rust?
Bedankt voor je mooie verhalen.