27.4 vleugels beginnen weer te wapperen

We zijn op tijd wakker en na het nuttigen van een yoghurtje en een half broodje kunnen we niet wachten weer te vertrekken. Burgos uit lopend de ken we er nog net op tijd aan het kaartje voor moeder te schrijven en posten. 

De auto’s zijn bevroren maar de licht is doordringend blauw en zo in de zon lopend door een groen prachtig stil landschap beginnen onze vleugeltjes zich weer te ontvouwen. De koude trekt er uit als we ons echt koesteren in de zon.  

Als we Burgos verlaten, worden we getrakteerd op een schitterend landschap. We lopen op een hoogvlakten in alle vroegte hangt er wat nevel in de laagtes. Vogels kwetteren hoe blij ze zijn met de zon en wij kwetteren terug. Na 9 QN 12 km hebben we een koffiestop. De eerste was wat lawaaiig langs een weg en de tweede was in een heel rustig dorpje. Het enige lawaai werd gemaakt door de ooievaars die klepperden in hun nest op de kerktoren. 

Nog maar 8 km en dan zijn we alweer op onze bestemming van vandaag, het dorpje Hornillos del Camino. We genieten met volle teugen van de schitterende wandeling  halverwege op de hoogvlakte ligt ineens een picknic plek met tafels en een waterpomp en schaduw. We stoppen toch even om een broodje en een appel te eten en van het uitzicht te genieten.

We installeren ons in de albergue bij het kerkje in Hornillos (door ons meteen bestempeld als horny Jos) en na de douche en de was installeren we ons in een stoeltje in de zon. Life is good!