De Rioja: Logroño en Navarrete

De dag begon donker. Strómende regen. Eerst maar rustig ontbijten. Wij zouden met de bus naar Logroño vanmorgen, de eerstvolgende herberg die plaats had was in Navarrete en 35 km per dag is te ver lopen voor ons. Maar de bus kwam niet. Duim omhoog. De tweede auto in de goede richting nam ons mee naar Viana ... en ach, bracht ons maar even naar Logroño 😊🙏🏻

We wandelen over een prachtige brug Logroño binnen, de straten nog nat. Daar wilden we even blijven maar hadden toch ook eigenlijk geen zin. Goede Vrijdag, alles dicht. We scoren wel een portie churro’s, dat we gezusterlijk delen. 

We zijn wel even in de prachtige kerk geweest, Concatedral de Santa María de la Redonda, kijken of we een stempel konden scoren. Er werd druk gewerkt alles klaar te maken voor de processie en er waren standjes met kruisjes, sieraden en Ku klux klan figuurtjes. Ku klux klan in de Rooms Katholieke kerk?? We zagen ze vanmorgen ook al op het Spaanse tv nieuws. Enig onderzoek wees uit dat dit Spaanse boetelingen zijn, zogenaamde Nazareno's, die tijdens rooms-katholiekeprocessies op die manier gekleed gaan om hun anonimiteit te bewaren. De puntmutsen werden, merkwaardigerwijs, in de fel antikatholieke Ku Klux Klan ingevoerd met dezelfde reden.

Iemand van de kerk sprak ons aan of we een stempel wilden en wees ons naar verderop, waar we in een ander deel van de kerk kwamen. Het voelde heel intiem en alsof we binnendrongen als ongelovige Judassen. En dat op Goede Vrijdag... We werden daar zacht aangesproken door een non, die ons meenam door een zware deur waarnaast stond: sacristie. We kwamen in een kamer met een enórme tafel en een twaalftal mannen die zich aan het verkleden waren in allerlei gewaden. Rode, gele en zwarte. Ze groetten ons en wensten ons een Buen Camino. De non gaf ons in stilte een mooi stempel en we maakten dat we weg kwamen. 

Het regende niet meer en er kwam zelfs een vaag zonnetje door. Na 4 km hebben we bij een meertje koffie gekocht en met afgeritste broekspijpen en opgerolde mouwtjes doorgewandeld naar Navarrete. Het dorp binnenwandelend zien we de resten van wat ooit een pelgrimshospital was. Daar zien we ook dat het nog 576 km is naar Santiago. Jee, dat valt mee. 

In Navarrete waren we al zeker van een bed, weer geheel tegen onze principes, maar wel fijn - bij aankomst hangt er alweer een bordje ‘completo’. We komen steeds meer tot de conclusie dat er véél meer bedden en albergues zijn dan op de lijst of in de boekjes staan, en dat die vaak nog wel plek hebben. 

Na het gebruikelijke ritueel van bed opmaken, even rusten en douchen gaan we even het dorp in en een Rioja drinken op een terras, waar we weer veel andere pelgrims treffen die we al eerder ergens ontmoet hebben. Warme mensen, stuk voor stuk!

Morgen wandelen we lekker verder en zien wel of we vrije bedden vinden. Zo niet dan maar weer met de bus/liftend ergens naartoe. Door deze idiote paasdrukte kunnen we niet anders dan stukken overslaan en daar zijn we na drie keer wel klaar mee. We komen om te lopen en dat gaan we doen.