Wat voor dag is het vandaag?
10 mei 2019 - Foncebadón, Spanje
‘Wat voor dag is het vandaag Poeh?’
’Vandaag is een fantastische dag.’
Als de laatste regen van nacht en ochtend is gevallen, vertrekken we de ochtendstilte in. Het is 7 km naar het eerste dorp dus we nemen nog even een koffie in de tienda. Daar staat een bakje schitterende schelpvormig geslepen halfedelstenen die ik natuurlijk niet kan weerstaan. Ik koop er maar drie - een lapis lazuli, een rode jaspis en een steen die ik niet ken - zwartblauw met een streep glitters er in. Ik zoek even op mijn favoriete stenensite Spiritualgarden.nl en het blijkt een blauwe goudsteen. Ik word heel blij met alle drie!
Natuurlijk voor we El Ganso verlaten moet ik een foto maken van de kerk met ooievaarsnest. De bewoner m/v staat de regen van de veren te poetsen.
We lopen eerst een stukje langs een doodstille weg, maar het duurt niet lang voor we afslaan het bos in. Na 7 km ontbijten we in Rabanal del Camino. Inmiddels ruim 100 meter geklommen. Schapenwolkjes beloven mooi weer, een donkere drakenwolk zuigt de rest van de wolken weg. Of misschien kijken we te veel Game of Thrones.
We lopen langs een schapenhek wat helemaal vol gefröbeld is met kruisen, soms met lintjes of geplastificeerde foto's of bidprentjes er aan. Als het hek ophoudt en het bos opener wordt, worden we getrakteerd op de prachtigste vergezichten en kleurrijke berghellingen vol bloemen. Wilde orchideeën, gele en witte brem, enorme struiken roze en witte dopheide, ‘bluebells’ ofwel wilde hyacinten, heel kleine enórm overweldigend blauwe bloemetjes die ik niet ken, echt van alles en nog wat. Hier en daar blijven we even staan of zitten op een randje van een waterbak of steen of bankje om van de overweldigende pracht en kracht te genieten. Ik verlies mij totaal in deze prachtige wandeling, ieder besef van plaats of tijd verdwijnt. Van Beatle-eikenbos vol plukken lang haar (korstmossen) tot echte Beatles in regenboogkleuren, het kon niet op. Heerlijke gesprekken onderweg, bijvoorbeeld met Adrian en Mandy die op een grote steen zaten te genieten. Mandy droeg een T-shirt van de Engelse prostaatkanker organisatie. Ze liepen voor hun eigen plezier de camino, maar ook voor de organisatie, ‘Want’, zei Mandy, Adrian door zijn wilde bos grijs haar kriebelend, ‘deze geweldige man heeft prostaatkanker en we willen meer geld voor onderzoek.’ Vol humor die twee, en we wisselden levendig plantenkennis uit.
Veel te plotseling waren we ineens op de eindbestemming, het bijzondere dorpje Foncebadón op 1440 meter hoogte. Foncebadón heeft maar vier inwoners, en alle huizen zijn ofwel ingestort, ofwel gerestaureerd of herbouwd als herberg. Het is een toeristische bestemming blijkbaar want de prijzen van het eten zijn bizar hoog. We vinden wel een leuke herberg met de mooie naam Albergue la de Druida de Foncebadón. Ook dit is volledig gerestaureerd en nieuw, met tweepersoonskamers en bovenin een kamer met 6 bedden en een schitterende badkamer.
We hebben geen zin in de pelgrimsmenu’s die worden aangeboden in deze toeristische on-pelgrim eetgelegenheden en vinden een restaurant met de prachtige naam Gaia. Gaia is de oermoeder, de Aarde, die ontstond uit de Chaos aan het begin van het bestaan. De Chaos bevatte alle basisbestanddelen, de vier elementen aarde, water, lucht en vuur. Daaruit ontstond onder anderen Gaea.
De ontvangst in dit familierestaurant is persoonlijk en hartelijk en het heeft een tikje middeleeuws thema. De houtkachel brandt, mamma kookt en we eten er zeebaars en zeeaal, allerverrukkelijkst klaargemaakt. Keltische muziek, prachtige boekjes over Keltische symbolen en de verrukkelijkste Foncebadón torte de queso... Een perfecte afsluiting van een perfecte dag ❤️
Geniet er van zolang het kan, kanjers!
Elisabeth